za pośrednictwem poczty do Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Olsztynie (liczy się data wpływu), na adres: Okręgowy Inspektorat Służby Więziennej w Olsztynie. Aleja Józefa Piłsudskiego 3, 10-575 Olsztyn. z dopiskiem: „Nabór Nr 4/2022” W przypadku niezłożenia wyżej wymienionych wymaganych dokumentów do dnia 01.04 Prawie 2 mld złotych mają zostać przeznaczone na modernizację Służby Więziennej w latach 2022-2025 – wynika z projektu ustawy do którego dotarło InfoSecurity24.pl. Program modernizacji SW wystartować ma od 1 stycznia 2022 roku i przewiduje m.in. podwyżki, poprawę warunków socjalno-bytowych funkcjonariuszy oraz wzmocnienie etatowe dla jednostek organizacyjnych formacji. Resort Informacji dotyczących postępowania udziela od poniedziałku do piątku w godz. 08:00 – 18:00 specjalista ds. kadr Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Łodzi (91-729 Łódź, ul. Smutna 21, tel.: 505-164-998, 42 675 00 54, 42 675 00 38, ok_lodz@sw.gov.pl). WYMAGANIA OGÓLNE STAWIANE KANDYDATOM: Praca: Służba więzienna. 132.000+ aktualnych ofert pracy. Konkurencyjne wynagrodzenie. Pełny etat, praca tymczasowa, niepełny etat. Powiadomienia o nowych ofertach pracy. Szybko & bezpłatnie. Zacznij nową karierę już teraz! PDF | On Jan 1, 2010, Andrzej Piotrowski published Piotrowski, A. (2010). Stres i wypalenie zawodowe funkcjonariuszy Służby Więziennej. Warszawa, Difin | Find, read and cite all the research Decyzję o użyciu środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 i 4, przez uprawnionego będącego funkcjonariuszem Służby Więziennej w przypadkach określonych w art. 19 ust. 6-10 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2470) podejmują podmioty wskazane w tych przepisach. Warto wiedzieć: do czasu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze nie zalicza się m.in. urlop wychowawczy, bezpłatny, szkoleniowy, a także okres służby wojskowej. Osoby pracujące w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze mogą skorzystać do prawa z przejścia na wcześniejszą emeryturę. orzeczenie właściwej komisji lekarskiej o zdolności fizycznej i psychicznejdo służby w Służbie Więziennej; 4) informacjeo niekaralnościkandydata do służby uzyskane z KrajowegoRejestru Karnego oraz dokumenty uzyskane w wynikusprawdzenia w ewidencjach,rejestrach i kartotekach prawdziwości danych zawartych w ankiecie personalnej; 5. Zatajenie informacji lub podanie nieprawdziwych danych lub informacji powoduje odmowę poddania kandydata postępowaniu kwalifikacyjnemu do Służby Więziennej. ANKIETA PERSONALNA KANDYDATA DO SŁUŻBY WIĘZIENNEJ I. DANE OSOBOWE Numer (PESEL) Seria i nr dowodu osobistego Nazwisko aktualne, rodowe i panieńskie 1. Funkcjonariuszowi przysługuje płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy, zwany dalej "urlopem dodatkowym", w wymiarze do 13 dni rocznie, z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia albo szczególnie uciążliwych, a także z tytułu osiągnięcia przez funkcjonariusza stażu służby. 6Hbe. weszła w życie ustawa mająca zapewnić środki na stworzenie tymczasowej placówki dla pacjentów ośrodka w Gostyninie, w którym przebywają najgroźniejsi przestępcy już po odbyciu kary. Przepisy pozwolą też na czasowe delegowanie tam funkcjonariuszy Służby Więziennej. Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w Gostyninie (KOZZD) powstał na mocy ustawy z 2013 r. o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi, stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób. To ta ustawa umożliwiła od 2014 r., na mocy decyzji sądu cywilnego, stosowanie - na wniosek dyrektora zakładu karnego - wobec takich osób, już po odbyciu przez nich kar więzienia, nadzoru prewencyjnego lub właśnie leczenia w KOZZD. Nowelizację regulacji będących podstawą funkcjonowania ośrodka Sejm uchwalił w połowie kwietnia. Senat, który zajmował się ustawą na majowym posiedzeniu, nie wprowadził do niej żadnych zmian, zaś prezydent podpisał nowelizację 18 maja br. Zwiększony limit wydatków Nowe rozwiązania zwiększają limity wydatków. "Obowiązujące limity wydatków budżetu państwa zostały oszacowane przy założeniu, że w ośrodku, do czasu wybudowania docelowej siedziby, będzie przebywać maksymalnie do 12 pacjentów. W ośrodku aktualnie przebywa aż 93 pacjentów i stąd konieczność zwiększenia dotychczasowych limitów" - uzasadniono potrzebę tej zmiany. Chodzi o zapewnienie właściwych warunków postępowania terapeutycznego wobec pacjentów ośrodka, a także właściwych warunków bezpieczeństwa. Oprócz tego, że dodatkowe środki mają pozwolić na rozpoczęcie planowanej od dłuższego czasu budowy docelowego nowego ośrodka, posłużą także stworzeniu ośrodka tymczasowego, który będzie funkcjonował do czasu rozbudowy placówki. Zgodnie z zapisami nowelizacji nieruchomość, w której będzie mieścił się ośrodek tymczasowy, ma być czasowo użyczona przez "jednostkę organizacyjną Służby Więziennej". Przed kilkoma dniami resort zdrowia, który nadzoruje placówkę, poinformował Rzecznika Praw Obywatelskich, że trwają "ustalenia dotyczące kwestii i zasad użyczenia na czas określony przez jednostkę organizacyjną Służby Więziennej na rzecz ośrodka nieruchomości zabudowanej, w celu umożliwienia przyjęcia większej liczby osób stwarzających zagrożenie", a realizacja tych ustaleń możliwa będzie wraz z wejściem w życie nowelizacji ustawy. "Jednocześnie, mając na uwadze liczbę osób umieszczonych w ośrodku dokonano zmiany statutu, w którym określono, że ośrodek może posiadać oddziały zamiejscowe na obszarze swojego działania. Mając na uwadze powyższe w Regionalnym Ośrodku Psychiatrii Sądowej w Starogardzie Gdańskim utworzona została filia Krajowego Ośrodka" - zaznaczył w tym piśmie wiceminister zdrowia Maciej Miłkowski przypominając zarządzenie szefa resortu zdrowia z początków marca br. Oddelegowanie do pracy funkcjonariuszy Służby Więziennej Zapisy nowelizacji zakładają również możliwość czasowego oddelegowania do pracy w ośrodku tymczasowym funkcjonariuszy Służby Więziennej, jednak przez okres "nie dłuższy niż 18 miesięcy od dnia przekazania w użyczenie nieruchomości". "Funkcjonariusz Służby Więziennej może być delegowany do ośrodka na okres do 6 miesięcy. Ponowne lub dłuższe delegowanie wymaga zgody funkcjonariusza" - głosi nowelizacja. Niezależnie od tej nowelizacji resort sprawiedliwości informował ostatnio RPO o pracach prowadzonych we współpracy z resortem zdrowia nad bardziej rozbudowanym projektem zmian w ustawie o izolacji najgroźniejszych przestępców po odbyciu przez nich kary. Z pisma wiceministra sprawiedliwości Michała Wosia skierowanego do zastępczyni RPO Hanny Machińskiej wynika, że projekt będzie odnosił się do procedur wobec osób przyjmowanych do ośrodka, zasad sprawowania nad nimi kontroli i kwestii umieszczania osób w ośrodku - w ramach zabezpieczenia - jeszcze przed prawomocnym orzeczeniem o skierowaniu do tej placówki.(PAP) autor: Marcin Jabłoński Źródło: PAP Opis zawodu Funkcjonariusz służby więziennej opowiada za utrzymanie porządku i spokoju tam, gdzie w danej chwili przebywają jego podopieczni. Poza tym dba również o ich bezpieczeństwo, a także bezpieczeństwo osób, z którymi mają oni bezpośredni kontakt. Funkcjonariusz służby więziennej musi stale obserwować zachowanie więźniów. W przypadku jakichkolwiek oznak agresji czy przemocy zobowiązany jest do reagowania i powiadomienia o tym przełożonego. Nie może także dopuścić do buntu czy ucieczki z zakładu. Wszystkie niepokojące odgłosy musi więc każdorazowo sprawdzać. W trakcie wykonywania swoich zadań pozostaje w bezpośrednim kontakcie z osobami osadzonymi. Powinien odpowiadać na ich pytania, pouczać i przyjmować wszystkie skargi. Nadzoruje ich podczas spacerów czy spotkań z osobami odwiedzającymi. Asystuje także podczas wydawania posiłków i wymiany bielizny. Funkcjonariusz służby więziennej pracuje na stanowisku oddziałowego bądź strażnika. Oddziałowy reaguje na sygnały świetlne i dźwiękowe, rozmawia z osadzonymi, obserwuje ich oraz zapobiega zakłóceniom porządku. Strażnik należy do umundurowanej i uzbrojonej formacji paramilitarnej. Wykonuje różne zadania obserwuje osadzonych podczas pracy czy spaceru, konwojuje ich, a w razie potrzeby także przeszukuje. Funkcjonariusz służby więziennej pracuje zwykle w areszcie śledczym lub więzieniu. Przebywać powinien wszędzie tam, gdzie jego podopieczni. Jeśli wykonuje swoje obowiązki poza więzieniem, wyposażony jest w broń palną. Praca odbywa się w trybie zmianowym. Funkcjonariusz służby więziennej pełni zwykle 12-godzinne dyżury w dzień i w nocy. Po dyżurze dziennym przysługuje mu prawo do 24 godzin odpoczynku, a po nocnym do 48 godzin. Powinien być osobą dyspozycyjną i gotową przybyć w każdej chwili do więzienia, aby pełnić służbę. Praca ta jest ściśle nadzorowana oraz wymaga regularnego raportowania. Funkcjonariusz służby więziennej należy do formacji paramilitarnej i podczas wykonywania swoich obowiązków pozostaje w stosownym mundurze. Poniżej zamieszczamy pismo, ponaglenie Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa w sprawie pisma ZG/150/2019 z dnia 27 czerwca 2019 roku. gen. Jacek Kitliński Dyrektor Generalny Służby Więziennej Zarząd Główny Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy i Pracowników Więziennictwa zwraca się z zapytaniem, dlaczego do dnia dzisiejszego nie uzyskał odpowiedzi na pismo o ZG/150/2019 z dnia 27 czerwca 2019 roku? Jednocześnie zwracamy się z zapytaniem o realizację szczegółową wdrażania podwyżek dla pracowników cywilnych Służby Więziennej. Wprowadzenie podwyżki z dniem 1 stycznia 2019 r. przeciętnie na etat 300 zł. Wprowadzenie podwyżki z dniem 1 lipca 2019 r. przeciętnie na etat 250 zł. Proszę o opisanie szczegółowe sposobu wprowadzenia wyżej wymienionych podwyżek na przykładzie referenta, inspektora i specjalisty. Oczekujemy na szybką odpowiedź ze względu na liczne zapytania pracowników cywilnych. (-) Czesław Tuła Przewodniczący Zarządu Głównego NSZZ FiPW Pismo ZG-179-2019 z dnia 1 sierpnia 2019 Kwestia obronności jest kwestią istotną dla każdego państwa, zaś obrona ojczyzny jest sprawą i obowiązkiem wszystkich obywateli Rzeczypospolitej Polskiej o czym stanowi art. 85. Konstytucji RP oraz ustawa z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej. Najwyższy akt prawny przewiduje zarządzenie powszechnej mobilizacji, w której powołuje się uzupełnienie jednostek wojskowych żołnierzami rezerwy posiadającymi nadane przydziały mobilizacyjne. Niniejszy wpis poświęcamy obsłudze odwołania, które sporządzaliśmy na rzecz naszego klienta i temu dlaczego warto skorzystać z pomocy radcy prawnego. Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1459), powszechnemu obowiązkowi obrony podlegają wszyscy obywatele polscy zdolni ze względu na wiek i stan zdrowia do wykonywania tego obowiązku. Obywatel polski będący równocześnie obywatelem innego państwa nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony, jeżeli stale zamieszkuje poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W ramach powszechnego obowiązku obrony obywatele polscy są obowiązani do:pełnienia służby wojskowej,wykonywania obowiązków wynikających z nadanych przydziałów kryzysowych i przydziałów mobilizacyjnych,świadczenia pracy w ramach pracowniczych przydziałów mobilizacyjnych,pełnienia służby w obronie cywilnej,odbywania edukacji dla bezpieczeństwa,uczestniczenia w samoobronie ludności,odbywania ćwiczeń w jednostkach przewidzianych do militaryzacji i pełnienia służby w jednostkach zmilitaryzowanych,wykonywania świadczeń na rzecz obrony – na zasadach i w zakresie określonych w ustawie (art. 4 ust. 3 cytowanej ustawy).Z kolei w myśl art. 58 ust. 1 tej ustawy, obowiązkowi służby wojskowej, w zakresie określonym w niniejszej ustawie, podlegają obywatele polscy, począwszy od dnia, w którym kończą osiemnaście lat życia, do końca roku kalendarzowego, w którym kończą pięćdziesiąt pięć lat życia, a posiadający stopień podoficerski lub oficerski – sześćdziesiąt trzy lata życia. Obowiązkowi służby wojskowej nie podlegają jednak osoby wymienione w ust. 1, które zostały uznane ze względu na stan zdrowia za trwale niezdolne do tej służby (art. 58 ust. 2 ustawy). Obowiązkowi takiemu nie podlegają ponadto kobiety wymienione w art. 58 ust. 3 ww. wojskowe. W Polsce dawniej istniała zasadnicza służba wojskowa, która polegała na obowiązkowym przeszkoleniu wojskowym. Została ona zawieszona 1 stycznia 2010 r. z uwagi na konieczność stworzenia armii zawodowej. Ostatni pobór do wojska odbył się w roku 2008 r. zaś zwolnienie z zasadniczej służby wojskowej ostatnich poborowych odbyło się w sierpniu 2009 r. Rezerw osobowych nie szkoliło się latach 2009-2012 r. Powrócono do szkoleń dopiero w roku 2013 r., a intensywna kontynuacja planowana była w latach kolejnych. Jak podają dane statystyczne: w roku 2006 r. przeszkolono 69 tys. rezerwistów, a w latach następnych kolejno w 2007 r. 53 tys. i w 2008 r. 45 tys. Po wspomnianej przerwie w latach 2009 – 2012 r., w 2013 r. przeszkolono 3 tys. żołnierzy, a w 2014 r. 7,5 tys. W 2015 r. przeszkolono 14,5 tys. rezerwistów, a od roku 2016 r. liczba ta zwiększyła się do 36 tys. na ćwiczeniach (w tym ćwiczeniach rotacyjnych) i kursach długoterminowych. W roku 2017 i 2018 r. było to już także ponad 30 tys. Aktualne rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie liczby osób, które w 2019 r. mogą być powołane do czynnej służby wojskowej, ustala liczbę żołnierzy rezerwy oraz osób przeniesionych do rezerwy niebędących żołnierzami rezerwy, a także osób niepodlegających obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego, którzy mogą być powołani w 2019 r. do odbycia lub pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach:ćwiczeń wojskowych – do 1000 żołnierzy rezerwy Narodowych Sił Rezerwowych według stanu średniorocznego;ćwiczeń wojskowych – do 2000 żołnierzy rezerwy oraz osób przeniesionych do rezerwy niebędących żołnierzami rezerwy według stanu średniorocznego;okresowej służby wojskowej – do 200 według stanu średniorocznego żołnierzy rezerwy;służby przygotowawczej – do 4000 według stanu średniorocznego żołnierzy rezerwy, którzy dotychczas nie odbywali czynnej służby wojskowej, oraz osób przeniesionych do rezerwy niebędących żołnierzami rezerwy, a także osób niepodlegających obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej lub przeszkolenia wojskowego;terytorialnej służby wojskowej – do 26 000 żołnierzy rezerwy oraz osób przeniesionych do rezerwy niebędących żołnierzami rezerwy, a także osób niepodlegających obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej lub przeszkolenia myśl art. 100 ust. 1 cytowanej ustawy, obowiązek służby wojskowej żołnierzy rezerwy w czasie pokoju polega na odbywaniu ćwiczeń wojskowych oraz pełnieniu okresowej służby wojskowej. Na ćwiczenia wojskowe można powołać:żołnierzy rezerwy posiadających nadane przydziały kryzysowe;żołnierzy rezerwy, na ich wniosek lub za ich zgodą, w drodze ochotniczego zgłoszenia się na te ćwiczenia, jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych;osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy, które ochotniczo zgłosiły się do odbycia ćwiczeń wojskowych, jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych (art. 100 ust. 2 ustawy).Na ćwiczenia wojskowe i do okresowej służby wojskowej nie powołuje się żołnierzy rezerwy, którzy:prowadzą własną kampanię wyborczą w przypadku kandydowania do organów, o których mowa w art. 65 ust. 4 – w czasie jej trwania;zostali wybrani na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego albo senatora – w czasie trwania kadencji;zostali przeznaczeni do odbycia służby zastępczej lub odbyli tę służbę (art. 100 ust. 3 ustawy).Szczegółowe warunki, tryb i terminy powoływania do czynnej służby wojskowej i zwalniania z tej służby, uwzględniający potrzeby uzupełnieniowe rodzajów Sił Zbrojnych oraz różne okresy szkolenia w wojskowych ośrodkach szkolenia uregulowane zostały, w wydanym na podstawie art. 73 i art. 106 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP, rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 czerwca 2004 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy (Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1505 z późn. zm.). I tak ćwiczenia wojskowe odbywa się jako:jednodniowe – trwające do 24 godzin;krótkotrwałe – trwające od 2 do 30 dni kalendarzowych;długotrwałe – trwające od 31 do 90 dni wskazać też należy, że w niektórych okolicznościach zastosowanie znajdzie wspominanie wyżej rozporządzenie, a w niektórych rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 czerwca 2015 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 950). Na potwierdzenie tej tezy przywołać można argumentację z orzeczenia II SA/Sz 1052/18 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, gdzie Sąd nie podziela poglądu organu, zgodnie z którym zastosowanie w przypadku skarżącego – żołnierza rezerwy – winno mieć rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 czerwca 2015 r. w sprawie ćwiczeń wojskowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 950). Co prawda na zasadach ogólnych należałoby przyjąć, że uregulowanie późniejsze – czyli rozporządzenie z 15 czerwca 2015 r. – uchyla uregulowanie wcześniejsze – czyli rozporządzenie z dnia 3 czerwca 2004 r., jednak nie w takiej sytuacji, w której akt późniejszy jest aktem o charakterze ogólnym podczas gdy akt wcześniejszy jest aktem szczególnym – tak jak w tym przypadku. Należy podkreślić, że rozporządzenie z dnia 15 czerwca 2015 r. obejmuje nie tylko kwestie dotyczące ćwiczeń żołnierzy rezerwy – tak jak czyniło to rozporządzenie z 3 czerwca 2004 r. ale dodatkowo obejmuje także np. osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy. Wobec powyższego nie ulega wątpliwości, że akt późniejszy o charakterze ogólnym nie mógł uchylić aktu wcześniejszego o charakterze szczególnym. W chwili obecnej obydwa rozporządzenia są obowiązujące, przy czym w stosunku do żołnierza rezerwy zastosowanie winno mieć rozporządzenie z dnia 3 czerwca 2004 właściwym do skierowania żołnierza na przeszkolenie jest wojskowy komendant uzupełnień, który w celu powołania żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe wydaje decyzję administracyjną, którą jest tzw. karta powołania. W karcie powołania podaje się termin i miejsce stawienia się żołnierza rezerwy na ćwiczenia wojskowe oraz właściwą jednostkę. W karcie powołania żołnierza rezerwy należy pouczyć, iż może on wnieść odwołanie od decyzji o powołaniu do odbycia ćwiczeń wojskowych. Pouczenie takie winno zawierać informację jak tego dokonać oraz w jakim terminie. Warte odnotowania jest, że ani utrata karty powołania, ani wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji. Ustawodawca przewidział kto podlega oraz kto nie podlega powołaniu do odbycia ćwiczeń wojskowych. I tak zgodnie z § 9 cytowanego rozporządzenia z dnia 3 czerwca 2004 r., powołaniu do odbycia ćwiczeń wojskowych podlegają żołnierze rezerwy uznani za zdolnych do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju (ust. 1). Powołaniu do odbycia ćwiczeń wojskowych nie podlegają, niezależnie od przypadków określonych w art. 58 ust. 3 i art. 100 ust. 2 ustawy, żołnierze rezerwy, o których mowa w ust. 1, jeżeli:są tymczasowo aresztowani lub odbywają karę aresztu, karę pozbawienia wolności, w tym również zastępczą karę pozbawienia wolności, albo orzeczono wobec nich pozbawienie praw publicznych;są reklamowani od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny;są przeznaczeni do służby w jednostkach zmilitaryzowanych lub do służby w obronie cywilnej, z wyjątkiem ćwiczeń, o których mowa w § 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 2;pobierają naukę w systemie dziennym w szkole ponadpodstawowej, wyższej zawodowej lub wyższej;pełnią służbę w charakterze funkcjonariusza lub kandydata na funkcjonariusza w Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Biurze Ochrony Rządu, Straży Ochrony Kolei lub Służbie Więziennej;są kobietami sprawującymi opiekę nad osobą, która ukończyła 75 lat życia, jeżeli osoba ta wspólnie z nimi zamieszkuje i opieki tej nie można powierzyć innym osobom;są mężczyznami samotnie sprawującymi bezpośrednią opiekę nad członkiem rodziny wspólnie z nimi zamieszkałym, który nie ukończył 16 lat życia lub został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej egzystencji albo ukończył 75 lat życia lub jest obłożnie chory, jeżeli nie ma innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania tej opieki;stale zamieszkują za granicą (ust. 2).Z kolei w myśl § 16 ust. 1 i 2 wspomnianego rozporządzenia, żołnierza rezerwy zwalnia się z ćwiczeń wojskowych przed ich odbyciem w razie:uznania go ze względu na stan zdrowia:za trwale i całkowicie niezdolnego do czynnej służby wojskowej,za niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju,za czasowo niezdolnego do czynnej służby wojskowej w czasie pokoju;wystąpienia jednej z okoliczności, o których mowa w art. 58 ust. 3 i art. 100 ust. 2 ustawy lub § 9 ust. 2 (§ 16 ust. 1 rozporządzenia).Żołnierz rezerwy może być ponadto zwolniony z ćwiczeń wojskowych przed ich odbyciem w razie:śmierci lub obłożnej choroby najbliższego członka rodziny żołnierza, jeżeli udzielenie urlopu okolicznościowego w tym przypadku jest niewystarczające lub niecelowe;zaistnienia innych szczególnie uzasadnionych okoliczności (§ 16 ust. 2 rozporządzenia).Sporządzając odwołanie zwrócić należy uwagę na wskazane szczególnie uzasadnione okoliczności pozwalające na zwolnienie powołanego żołnierza rezerwy z ćwiczeń wojskowych przed ich odbyciem. Jest to określenie obszerne i generalne, wymagające szczególnego uzasadnienia i rozpatrzenia sprawy indywidulanie. Przykładowo można wskazywać trudną sytuację rodzinną rozumianą w różny sposób – opieka na chorym dzieckiem czy członkiem rodziny lub też fakt bycia jej jedynym żywicielem. Na taką okoliczność uwzględniając odwołanie powołał się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wspomnianym wyroku z dnia 13 grudnia 2018 r. gdzie wskazał uwzględniając skargę m. in, iż skarżący „jest jedynym żywicielem 5-osobowej rodziny, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, a każdy dzień przerwania tej działalności powodowałby straty, które wiązałyby się z “możliwością bankructwa”. Kolejną okolicznością, którą można brać pod uwagę jest prowadzenie działalności gospodarczej lub rolniczej, w której „dwutygodniowa nieobecność podmiotu w trakcie intensywnych prac polowych i zwiększonych potrzeb nabywców produktów zaopatrzenia dla rolnictwa może skutkować bowiem jego wyeliminowaniem z rynku i ewentualne odzyskanie utraconego dochodu za ten okres nie zmieni jego sytuacji. Podmiot odzyska jedynie utracone w tym okresie dochody jednak nie odzyska już swojej pozycji na rynku, którą zajmą już inne firmy specjalizujące się w tej branży”. Na marginesie należy nadmienić, że w myśl art. 119a ust. 1 ww. ustawy, za odbyte ćwiczenia przysługuje świadczenie pieniężne rekompensujące utracone wynagrodzenie ze stosunku pracy lub stosunku służbowego, albo dochód z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolniczej, które odwołujący się mógłby uzyskać w okresie odbywania ćwiczeń wojskowych. Świadczenie pieniężne za każdy dzień ćwiczeń wojskowych stanowi kwota 1/21 miesięcznego wynagrodzenia lub dochodu, pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń wojskowych. Zgodnie z art. 119a ust. 5 ustawy świadczenie pieniężne ustala i wypłaca wójt lub burmistrz (prezydent miasta) na udokumentowany wniosek, złożony nie później niż w ciągu trzech miesięcy od zakończenia ćwiczeń prawda Wojsko Polskie ma świadomość, że obywatel może mieć również szereg innych obowiązków i obecnie stara się, aby do wojska nie trafiali zmuszeni siłą żołnierze. Istnieje możliwość kontaktu w wojskowymi komendami uzupełnień, aby można było zaplanować ćwiczenia i pogodzić je z życiem zawodowym i rodzinnym oraz innymi planami. Z całą jednak pewnością należy zauważyć, że jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia z dnia 5 czerwca 2018, II SA/Go 275/18 powszechny obowiązek obrony ma charakter szczególny, dotyczy bezpieczeństwa państwa, a zatem, co do zasady, jest stawiany przed innymi okolicznościami i potrzebami funkcjonującymi w życiu prywatnym. Argumenty wskazane przez skarżącego, choć istotne dla jego życia zawodowego i rodzinnego, dotyczą tzw. okoliczności dnia codziennego występujących niemal w każdym przypadku powołania. Również stała praca poza granicami kraju, tym bardziej praca, która, jak wskazuje się w skardze, umożliwia skarżącemu codzienny powrót do domu nie jest w tym rozumieniu okolicznością szczególną. Zatem jak można zauważyć także Sądy rozpatrując skargi na nieuwzględnione odwołania podchodzą do spraw mając na uwadze patriotyczne obowiązki obywatela wobec nam pomoc przy sporządzeniu odwołania w dowolny sposób podany na stronie kancelarii od 500 zł netto.

podanie do służby więziennej przykłady